"Hard truths": ondo al zaude?
Pansy Mike Leight britainiar zinemagilearen Hard truths pelikulako protagonistak, Londresko aldirietako langile klaseko familia beltz bateko amak, amorruz begiratzen dio munduari; are gehiago, begiratu ez ezik, herratsu zuzentzen zaie ingurukoei, agiraka: Moses isiltasunak ito duen seme dohakabeari eta Curtley etsiak amatatu duen senarrari, Chantelle ahizpa gozoari eta ugazaba zurien destaina erlatibizatzen duten horren alaba alaiei, altzari saltegi bateko eta supermerkatuko langileei eta, oro har, kalean berarekin gurutzatzen diren guztiei.
Etorri handiko bere irainek gidatzen dute filmaren lehen erdialdea, nabarmenegi eta errepikakorregi agian: Pansyk bereak eta bi esango dizkie parean jartzen zaizkion guztiei, eta publikoak barrez hartuko ditu munduarekin haserre dagoen pertsona baten ateraldiak, harik eta irribarreok izoztuko zaizkion arte.
Pansy hautsi egingo da halako batean. Amaren Eguneko familiako bazkari batean (sekuentzia bikaina da), atertuko dira txilioak eta pertsonaiaren errabia neurrigabearen erregaia zein den ikusten joango da publikoa: zergatik den ezezko ozen bat Pansyren erantzuna ahizpak, gizatasun-birringailua den munduan jendetasunari eutsi dion pertsona apurretako batek, "ondo al zaude?" galdetzen dionean.
Zulo sakon batean dago Pansy, amets-itxaropenak zimelduta, eta ez du ihesbiderik aurkitzen inguruan; "nekatuta eta beldurtuta" dago, ahizpari aitortuko dionez, eta dena gelditzea nahi du soilik, lo egiteko. Benetan zirraragarria da nola erakusten duen Marianne Jean-Baptiste aktoreak bitasun hori pantaila aurrean, hasierako sumina eta pelikularen bigarren erdialdeko zaurgarritasuna. Sari bat baino gehiago jasoko du lan honengatik.
Filmaren amaiera aldera iritsita, zirkulua ixteko eta erredentzio istorio bat biribiltzeko tentaldia izango lukete, akaso, zinemagile askok, baina Mike Leigh ez da ikusleak laztantzen dituen sortzaile horietakoa, eta hemen ez da onkeriaz bustitako amaiera iruzurtirik, zirkulua ez da ixten.
Eta hori da, agian, filmean lazgarriena: ohikoak, ia egunerokoak, zaizkigula erori diren eta altxatu ezinean ari diren pertsona hautsien haserrea eta etsia. Horren aurrean, Chantellek "ez zaitut ulertzen, baina maite zaitut" esango dio halako batean ahizpari. Izan liteke zerbait, agian, bere horretan, nahiz eta zirkulu perfekturik ixten ez duen.
Albiste gehiago zinema
Jose Luis Rebordinos: "Zaila izango da errepikatzea euskal ekoizpenek aurten izan duten emaitza paregabea"
Aurtengo Zinemaldia emaitza paregabearekin amaitu da euskal ekoizpenentzat. Jose Luis Rebordinos jaialdiko zuzendaria harro agertu da, pozik; izan ere, pelikulak inoiz ez bezala txalotu dituztela adierazi du. Jatorrizkoa: Gaztelaniaz.
Alauda Ruiz de Azua: "Donostian gertatutakoa bidaiaren hasiera da"
Alauda Ruiz de Azuaren Los domingos filmak irabazi du Donostiako Zinemaldiaren 73. edizioko Urrezko Maskorra. Barakaldoko zuzendariak esan du "amets bat" bizitzen ari dela, baina ikusleek filma aretoetan nola hartzen duten ikusi arte itxaron behar dela.
Zilarrezko Maskorra eskuan, gertatzen ari zaiona sinetsi ezinik dago Jose Ramon Soroiz
Euskal aktoreak irabazi du Donostiako Zinemaldiko interpretazio onenaren saria, Maspalomas filmean egindako lanagatik. Ex aequo irabazi du, Zhao Xiaohong txinatarrarekin (Her heart beats in its cage) batera.
Jose Ramon Soroizek irabazi du interpretazio onenaren Zilarrezko Maskorra, Zhao Xiaohong aktore txinatarrarekin batera
Jose Ramon Soroiz aktore euskaldunak irabazi du Donostiako Zinemaldiko interpretazio onenaren saria, 'Maspalomas' filmean egindako lanagatik. Ex aequo izan da saria, Zhao Xiaohong txinatarrarekin ('Her heart beats in its cage' ) batera. Soroizek filmeko zuzendariei eta bere familiari eskerrak eman dizkie, baita bere herriari, Legorretari, ere.
“Los domingos”ek loria erdietsi du, Urrezko Maskorra irabazita
Alauda Ruiz de Azua barakaldarraren filmak irabazi du Zinemaldiko sari nagusia, baita Euskal Zinemaren Irizar saria ere. Jose Ramon Soroizek “Maspalomas” pelikulan egindako interpretazio erraldoiak, bestalde, interpretazio onenaren saria ekarri dio aktore legorretarrari, Zhao Xiaohong txinatarrarekin "ex aequo".
"Aro berria" Irati Gorostidiren filmak epaimahaiaren aipamen berezia jaso du New Directors atalean
"Aro berria" filmak istorio hau kontatzen du: Ur-kontagailuen fabrika bateko langileak batzartu egin dira azkenean aurrera egingo ez duen greba bat eztabaidatzeko. Desengainatuta, inkonformistenek eremu intimoagoetara bideratuko dituzte errotiko transformaziorako dituzten nahiak. Batzuek fabrika utzi eta mendietako komunitate isolatu batean integratuko dira, non dozenaka gaztek bilaketa bizia egingo duten esperientzia katartiko partekatuen medioz.
Perlak saileko 'The voice of Hind Rajab', Publikoaren Sariaren irabazlea
Perlak saileko The voice of Hind Rajab pelikula izan da Publikoaren sariaren irabazlea. Odessa Rae ekoizleak eta Motaz Malhees aktoreak jaso dute saria. Aktoreak azaldu duenez, sari honek esan nahi du "publikoak Hid-en ahotsa entzun duela"; alegia, Israelgo Armadak tirokatutako ibilgailu batean ordu luzez egon ondoren hil zen neskatoaren ahotsa.
"Los domingos" filmak jaso du Zinemaldiko Euskal Zinemaren Irizar saria
Alauda Ruiz de Azua filmaren zuzendariak hunkituta jaso du Ane Gabarain buru izan duen epaimahaiak ebatzitako saria.
Gonbidatu berezi bat, Zinemaldiko itxiera gala irekitzeko
Enrique Amilibia aktoreak aurkeztu du, jaialdiaren itxiera galan, Zinemaldiaren 73. edizioaren laburpen bideoa.
"The voice of Hind Rajab" filmak irabazi du Publikoaren Saria
Kaouther Ben Hania zuzendari tunisiarrak jaso du jasangarritasuna eta elkartasuna saritzen dituen saria Donostiako Zinemaldian.